Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Zupy. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Zupy. Pokaż wszystkie posty

poniedziałek, 4 grudnia 2023

Barszcz czerwony przepis - jak zrobić tradycyjny wigilijny barszcz z uszkami?

 

 


Barszcz czerwony to jedna z tych potraw, która w polskiej kuchni gości na stołach niezależnie od pory roku, choć to właśnie zimą, w okresie świąt Bożego Narodzenia, zyskuje szczególne znaczenie. Jest aromatyczny i rozgrzewający, pełen bogactwa smaków i kolorów. Jak zrobić barszcz czerwony? 

 Barszcz czerwony - kluczowy element polskiej kuchni

Barszcz czerwony jest nie tylko popularnym daniem, ale i nieodzowną częścią polskiej kultury kulinarnej. Ukoronowaniem jego wyjątkowego statusu jest obecność na wigilijnym stole, gdzie podawany jest w towarzystwie uszek lub pasztecików, stanowiąc początek uroczystej kolacji. Historia barszczu czerwonego sięga wieków, a jego korzenie są tak głębokie jak polskie tradycje.

Początkowo barszcz był prostą zupą przyrządzaną z dostępnych składników. Z czasem, dzięki wymianie handlowej i wpływom kulinarnym z innych krajów, zyskał na bogactwie smaku. Współczesny barszcz czerwony to symfonia smaków - kwaskowatość zakwasu, słodycz buraków i aromatyczne nuty przypraw.

Historia barszczu sięga głęboko w polską tradycję. Początkowo był to prosty wywar z buraków, z czasem jednak przekształcił się w znacznie bardziej złożoną i wyrafinowaną potrawę. Dzisiaj barszcz czerwony przyrządzany jest na wiele sposobów, od prostego barszczu na zakwasie, po bardziej wykwintne wersje z dodatkiem grzybów, uszek, krokietów czy pasztecików.

Każdy region Polski ma swoją własną wersję barszczu czerwonego, co świadczy o jego niezwykłej różnorodności. W niektórych miejscach preferuje się jego klarowną wersję, w innych zaś podaje się go z bogatym wypełnieniem. Niezależnie od wariantu, barszcz czerwony pozostaje symbolem polskiej gościnności i ciepła domowego ogniska.

Jedną z najbardziej charakterystycznych i uroczystych form barszczu jest barszcz wigilijny. Ta klarowna, podawana często z uszkami lub pasztecikami z grzybami, wersja jest nieodłącznym elementem Wigilii, otwierającą tradycyjną polską kolację wigilijną. Symbolizuje ona nie tylko zjednoczenie rodziny przy wspólnym stole, ale i głębokie korzenie kulturowe, które przekazywane są z pokolenia na pokolenie.

Jak zrobić barszcz czerwony - klasyczny przepis

Odkrycie, jak zrobić barszcz czerwony, jest kluczowe dla każdego, kto pragnie opanować sztukę polskiej kuchni. Barszcz czerwony to nie tylko zupa, to symfonia smaków, której przygotowanie wymaga zarówno wiedzy, jak i intuicji kulinarnego mistrza. Podstawą każdego dobrego barszczu jest zakwas z buraków, który nadaje charakterystyczną głębię smaku i kolor. Warto go przygotować ok 2 tygodnie przed świętami. 

Jak zrobić zakwas z buraków?

Rozpoczynamy od przygotowania zakwasu. W tym celu potrzebne będą świeże buraki, woda, sól i kromka dobrej jakości chleba żytniego. Buraki myjemy, kroimy na mniejsze kawałki i umieszczamy w słoju, dodając chleb, sól i czosnek. Całość zalewamy wodą i odstawiamy w ciepłe miejsce na kilka dni, aby fermentacja mogła rozpocząć swoje działanie. Dokładny przepis można znaleźć na moim blogu: zakwas z buraków przepis.

Przepis na barszcz czerwony - jak zrobić wywar?

Kiedy zakwas jest gotowy, przystępujemy do przygotowania samego barszczu. W dużym garnku umieszczamy warzywa na na wywar: pietruszkę, seler, cebulę, czosnek oraz kilka buraków i suszone grzyby. Grzyby warto wcześniej zamoczyć w wodzie i wraz z wodą wlać do garnka. Wszystko należy zalać wodą i zagotować. Jak warzywa będą miękkie,  dodajemy wcześniej przygotowany zakwas, kilka ziaren pieprzu, liść laurowy, kilka ziarenek ziela angielskiego, sól, pieprz i ewentualnie inne przyprawy według własnego gustu.

Aby poprawić kolor lub kwasowość, można dodać soku z cytryny lub octu. W niektórych domach dodaje się też trochę zakwasu do żurku.

Całość gotujemy na wolnym ogniu, aż barszcz zacznie wydzielać charakterystyczny aromat i nabierze głębokiego, czerwonego koloru. 

Przed podaniem warto wywar przecedzić. Warto też pamiętać o dodatkach. Można go podać z uszkami, krokietami, pierogami świątecznymi czy pasztecikami. 

Prawdziwy wigilijny barszcz nie powinien zawierać ani mięsa ani tłuszczu z mięsa. Jeśli zależy nam na ładnych oczkach, można też dodać łyżkę oleju.

Przygotowanie barszczu czerwonego to prawdziwa przyjemność i okazja do eksperymentowania z różnymi wariantami tej klasycznej polskiej zupy. Bez względu na to, czy jesteś początkującym kucharzem, czy doświadczonym szefem kuchni, barszcz czerwony zawsze oferuje coś nowego i ekscytującego, a jego smak pozostaje niezapomniany, zwłaszcza w Wigilię!

W moim domu króluje wigilijny barszcz z uszkami :)

Barszcz wigilijny - nieodłączny element wieczerzy

Barszcz wigilijny, często będący pierwszym daniem podczas wieczerzy wigilijnej, to nie tylko zupa – to symbol rozpoczęcia świątecznej kolacji. W niektórych rodzinach obok barszczu wigilijnego serwowana jest również zupa grzybowa, tworząc bogactwo smaków i tradycji na świątecznym stole.

Przepis na barszcz wigilijny jest często przekazywany z pokolenia na pokolenie, stanowiąc cenny składnik rodzinnej tradycji. Wiele osób pamięta chwile spędzone w kuchni razem z mamą czy babcią, ucząc się tajników przygotowywania tej wyjątkowej zupy. To te chwile, pełne rozmów i rodzinnych opowieści, dodają barszczowi wigilijnemu osobistego, emocjonalnego wymiaru.

Barszcz wigilijny, choć tradycyjnie przyrządzany jest z buraków, może przybierać różne formy w zależności od rodzinnego przepisu. Niektóre wersje są klarowne i podawane z uszkami, inne mogą zawierać dodatkowe składniki, takie jak pieczarki czy inne grzyby. Ważne, by zachować jego charakterystyczny, głęboki smak i rubinowy kolor.

Przepisy na barszcz wigilijny często ewoluują i zmieniają się, wzbogacając się o nowe smaki i składniki, jednak zawsze pozostają wiernie zakorzenione w tradycji. Przygotowanie barszczu wigilijnego to nie tylko gotowanie, to tworzenie czegoś więcej – to sposób na zachowanie i przekazanie rodzinnej historii oraz kulturowego dziedzictwa.

Współczesne podejście do przygotowania barszczu wigilijnego często łączy tradycyjne metody z nowymi inspiracjami, tworząc dania, które są zarówno nowoczesne, jak i głęboko zakorzenione w polskiej tradycji. Niezależnie od tego, czy barszcz jest podawany jako pierwsza zupa czy obok innych, zawsze pozostaje on kluczowym elementem wieczerzy wigilijnej, przynoszącym wspomnienia, jedność i radość świątecznego czasu.

Barszcz czerwony z ziemniakami czy uszkami – wariacje na temat klasycznego przepisu

Barszcz czerwony oferuje mnogość wariacji i dodatków, które wzbogacają jego smak. Jednymi z popularnych wersji tego dania są barszcz czerwony z ziemniakami oraz barszcz z uszkami, które stanowią klasyczne połączenia w polskiej kuchni.

Barszcz czerwony z ziemniakami łączy tradycyjny, głęboki smak barszczu z satysfakcjonującą teksturą ziemniaków. Dodatek ugotowanych ziemniaków sprawia, że barszcz staje się bardziej sycący i bogatszy w smak.

Barszcz z uszkami to nieodłączny element świątecznego stołu, szczególnie podczas Wigilii. Uszka, małe pierożki wypełnione farszem z kapusty i grzybów lub pieczarek, są idealnym uzupełnieniem barszczu, dodając mu wykwintności. Wersja wigilijna barszczu, podawana z uszkami, to tradycyjne, wegetariańskie danie, które rozpoczyna uroczystą kolację.

Inne popularne dodatki do barszczu czerwonego to krokiety lub paszteciki, a także wigilijne pierogi, które mogą być wypełnione podobnymi farszami wegetariańskimi. Każdy z tych dodatków wnosi do barszczu czerwonego własny, wyjątkowy akcent.

Te wariacje na temat klasycznego przepisu na barszcz czerwony nie tylko wzbogacają tradycję polskiej kuchni, ale także pozwalają na eksperymentowanie i dostosowanie potrawy do indywidualnych upodobań smakowych. Barszcz czerwony, wzbogacony o te dodatki, staje się danie uniwersalne, które każdy może dostosować do swoich potrzeb i preferencji, pozostając jednocześnie wiernym polskiemu dziedzictwu kulinarnemu.

 

 

 


czwartek, 22 stycznia 2015

Krem brokułowo ziemniaczany z fetą i boczkiem

Szybka i zdrowa zupka.

Składniki:

  • 2 średnie ziemniaki
  • 1 mały brokuł
  • 0.5 l rosołu (u mnie z kurczaka i kaczki)
  • ½ opakowania fety
  • 80 – 100 g boczku parzonego


Wykonanie:

Obrane ziemniaki pokroić w plasterki, a brokuł podzielić na różyczki. Boczek podsmażyć na patelni. Warzywa zalać bardzo małą ilością wody i podgotować aż ziemniaki będą miękkie.  Dodać rosół, zagotować i zblendować na gładką masę. Ja miałam bardzo intensywny i doprawiony rosół, więc już nie przyprawiałam niczym więcej.  Przed podaniem do talerza z zupą pokruszyć kawałek fety i dodać boczku.

sobota, 25 października 2014

Szybki krem ziemniaczano - kalafiorowy




Składniki:
  • 0,5 litra rosołu
  • 3 ziemniaki
  • ½ dużego kalafiora
  • 1 mała marchewka (może być ta z rosołu)
  • 1 łyżka oleju (opcjonalnie)
  • ¼ szklanki śmietany 30 %sól i pieprz

Wykonanie:

Kalafiora podzielonego na różyczki i ziemniaki pokrojone w plasterki  i marchewkę poddusić delikatnie na łyżce oleju, a następnie zalać niewielką ilością wody. Etap z duszeniem można pominąć i ugotować warzywa od razu. Poczekać aż woda trochę odparuje a warzywa będą miękkie. Zostawiając trochę wody na dnie, zblendować warzywa, a następnie dolewać powoli rosół cięgle blendując. Podgrzać i dodać śmietanę. Dobrze wymieszać i doprawić solą i pieprzem wg uznania.

poniedziałek, 25 listopada 2013

Bulion na czarną godzinę


Nie raz mi się zdarzyło, że potrzebowałam szybko coś ugotować i nie miałam gotowego bulionu. Nie jestem zwolenniczką kostek rosołowych i innych tego typu sztuczności, więc stwierdziłam, że przygotuję sobie któregoś dnia bulion, który zamrożę i w razie potrzeby wyciągnę i użyję. Tak też zrobiłam.

Składniki:

  • 8 skrzydełek drobiowych
  • 1 marchewka
  • kawałek pora
  • kawałek selera
  • 1 cebula
  • 2 ząbki czosnku
  • przyprawy: 1,5 łyżeczki soli, pieprz, 2-3 ziarenka ziela angielskiego, 2 liście laurowe

Wykonanie:

Do 3 litrowego garnka włożyć skrzydełka, zalać zimną wodą i zagotować.  Odszumować. Dodać warzywa. Czosnek wrzucić w łupkach. Obraną cebulę podpalić na gazie. Można też wrzucić łupki.  Dodać wszystkie przyprawy poza solą. Gotować 2-2.5 godziny. Przed końcem posolić. Przelać wywar do mniejszych naczynek ( ja użyłam 5 szklanek po Nutelli), przykryć folią i zamrozić.

piątek, 1 listopada 2013

Zupa jarzynowa

Składniki:
  • udko z kaczki (może być z kurczaka)
  • 1 cebula
  • 1 marchewka
  • 1 mała pietruszka
  • ćwiartka selera
  • 80 g fasolki szparagowej
  • 160 g kalafiora
  • 3 nieduże ziemniaki
  • przyprawy: 1 łyżeczka soli, szczypta pieprzu, 2 listki laurowe, liść selera (świeży)
Wykonanie:

Udko zalać zimną wodą, tak aby wody razem z mięsem było 2 litry. Zagotować i odszumować. Dodać cebulę, liście laurowe i gotować bez przykrycia na małym ogniu przez godzinę. Dodać resztę przypraw. Następnie marchew, pietruszkę i seler zetrzeć na tarce i wrzucić do zupy. Ziemniaki pokroić w kostkę, a fasolkę w plasterki i wrzucić do garnka.  Po kilku minutach wrzucić kalafior. W razie potrzeby uzupełnić odparowaną wodę. Gotować 30-40 minut na małym ogniu ( albo tylko do miękkości, osobiście wolę gotować dłużej bo zupa nabiera lepszego smaku).

czwartek, 3 października 2013

"Krupnik" ryżowy

 
Przepis na garnek 2,5 l.

Składniki:
 
  • ćwiartka  kurczaka
  • 1 marchewka
  • 1 pietruszka
  • ¼ małego selera
  • kawałek białej części pora
  • 5-6 łyżek ryżu
  • 1 cebula
  • przyprawy : 1,5 łyżeczki soli morskiej, szczypta pieprzu, 1 liść laurowy

Wykonanie:

Mięso zalać zimną wodą. Zagotować i odszumować. Wrzucić obraną cebulę. Gotować na małym  ogniu przez ok. 1 godzinę cały czas bez przykrycia. Po tym czasie dodać startą na tarce marchewkę, seler i pietruszkę, pokrojony  drobno por, wszystkie przyprawy i ryż. W razie potrzeby dolać około 1 szkl. wody. Gotować dalej około 30 minut, aż ryż trochę się rozgotuje.

Chciałam tylko zaznaczyć, że ta zupka jest idealna dla dzieci, gdyż nie ma dużych kawałków.

niedziela, 7 lipca 2013

Prosty krem paprykowo – pomidorowy

 
Świetna alternatywa dla niedzielnego rosołu i zarazem zaskakujące ciepłe danie na imprezę. Proste, smaczne  i zdrowe – cóż można chcieć więcej?

Składniki:
 
  • 1 cebula
  • 3-4 ząbki czosnku
  • 4 duże czerwone papryki
  • 3 duże pomidory
  • 0.5 l wywaru (może byś z samego mięsa – ja dałam z kury)
  • 4 kromki chleba na grzanki
  • 3 łyżki oleju
  • 2 łyżki oliwy
  • przyprawy: pieprz, sól, świeży tymianek, czosnek granulowany
Wykonanie:

Papryki przekroić na połówki i oczyścić z nasion. Umyte pomidory i papryki ułożyć w brytfance/naczyniu żaroodpornym (papryki skórą do góry) i skropić olejem (ok. 1 łyżka). Włożyć do piekarnika rozgrzanego do 200 stopni i piec około 30 minut, aż skórki na papryce będą pękać i trochę się spieką. Usunąć skórki z papryki i pomidorów (pozbyć się twardych części ze środka). W garnku rozgrzać 2 łyżki oleju. Wrzucić pokrojoną drobno cebulę i czosnek. Posolić i czekać, aż trochę zmiękną. Wrzucić papryki i pomidory. Zblendować wszystko na jednolitą masę. Dodać 0.5 l wywaru. Doprawić solą, pieprzem i wrzucić gałązkę tymianku. Pogotować 10-15 minut dla połączenia się smaków.  Przez ten czas przygotować grzanki. Wlać na patelnię 2 łyżki oleju. Wrzucić ząbek czosnku dla uzyskania aromatu i za chwilę pokrojony w kostkę chleb. Posypać czosnkiem granulowanym i smażyć, aż grzanki będą chrupkie.

niedziela, 23 czerwca 2013

Zupa dyniowo – ziemniaczana z grzankami


Choć nie sezon na dynie, to ze swojej zaczarowanej lodówki wydobyłam woreczek zamrożonej.  Jak już wcześniej pisałam, opróżniam lodówkę, aby w późniejszym czasie schować trochę lata. Powstała zupka była świetna.

Składniki:
  • ok. 2 szkl. dyni pokrojonej w kostkę
  • ok. 5 niedużych młodych ziemniaków
  • 4 dymki
  • 3 kromki chleba
  • 1 -2 ząbki czosnku
  • 1 litr bulionu
  • olej do smażenia
  • przyprawy : pieprz, sól, gałązka majeranku
Wykonanie:


Przygotować bulion (ja miałam sam wywar z kury bez warzyw). Na patelni na rozgrzany olej wsypać pokrojone w cienkie plasterki ziemniaki. Jak trochę zmiękną, dodać dymkę, a następnie dynię.  Doprawić solą i pieprzem. Mieszać od czasu do czasu. Jak warzywa zaczną się zbytnio smażyć, podlać je wodą lub wywarem (pół szkl.) Dusić do miękkości. Miękkie warzywa przerzucić do bulionu i zblendować na jednolitą masę. Zagotować z gałązką majeranku. Doprawić do smaku.
Grzanki:

Na rozgrzaną oliwę wrzucić czosnek smażyć chwile, dla uzyskania aromatu. Następnie wrzucić pokrojone w kostkę kromki chleba. Ja wykorzystałam do tego celu trochę już czerstwy własny chlebek. Przepis tu.

środa, 12 czerwca 2013

Zupa z pomidorów

 
 
Dziś przyszedł czas na prawdziwą zupę pomidorową. Taka zupa smakuje zdecydowanie inaczej, szczególnie jak wykorzysta się jeszcze młodą włoszczyznę i dobre mięso.
 
Składniki:
  • udo swojskiej kury – lub jakaś inna część rosołowa
  • 2 nieduże marchewki
  • 1 pietruszka
  • kawałek selera
  • zielona część pora
  • cebula
  • min. 0,6 l przecieru z pomidorów – użyłam pomidorów, które zrobiłam na zimę w zeszłym roku. Wystarczy jak świeże przepuścimy przez maszynkę pozbywając się wcześniej skórek i twardszych części ze środka.
  • śmietana
  • mąka (niekoniecznie)
  • 2-3 łyżeczki koncentratu pomidorowego Pudliszki (niekoniecznie)
  • przyprawy: sól, pieprz, 3-4 ziarenka ziela angielskiego, świeży lubczyk
  • makaron
Wykonanie:
 
Do 3 litrowego garnka włożyć mięso, zalać wodą do połowy garnka. Zagotować. Odszumować. Gotować przez ok. pół godz. samo mięso. Następnie dodać cebulę i pozostałe warzywa bez pomidorów. Po ok. pół godzinie dodać soli, 3-4 ziarenka ziela angielskiego, świeży lubczyk (warto związać go bawełnianą nicią, aby później łatwo usunąć). Gotować przez ok. godzinę. Dodać pomidory. Doprawić pieprzem. Po zagotowaniu zagęścić śmietaną z niewielką ilością mąki. Jeśli okaże się, że pomidorów było trochę za mało, można dodać 2-3 łyżeczki koncentratu pomidorowego.
Podawać z cienkim makaronem.
 

piątek, 29 marca 2013

Prawdziwy rosół




Kiedyś wydawało mi się, że rosół to najprostsza zupa. Jakże się myliłam! Fakt, że zawsze jakoś wychodził, ale albo zbyt tłusty, albo jakiś taki bez smaku. Oczywiście musiałam dojść do idealnego smaku i wyglądu. Teraz za każdym razem jak ugotuję rosół, czuje jego głębię, a także zachwycam się jego pięknem.
 
Składniki: 

(proporcje na średni garnek)


  • mięso – np. kura, kurczak, kaczka (warto wszędzie dodać kawałek wołowiny), łącznie powinno stanowić około ¼ garnka. Z kaczką należy uważać, bo jest bardzo tłusta.
  • 1 marchewka
  • 1 pietruszka
  • 1 cebula
  • 1 duży ząbek czosnku
  • zielona część pora ( wystarczy ok. 3-4 liści)
  • mały seler lub 1/3 dużego
  • przyprawy: sól, kilka ziarenek czarnego pieprzu, lubczyk ( świeży lub suszony), 2 liście laurowe, 2-3 ziarenka ziela angielskiego, świeża natka pietruszki.
  • dodatkowo: makaron „niteczki” lub lane kluski

Wykonanie:

Do zimnej wody włożyć mięso. Zagotować wodę, ale nie dopuszczać do gwałtownego bulgotania, bo rosół będzie mętny. Na początku też nie powinno się solić i przykrywać rosołu. Rosół musi ledwie „pyrkać”. Usunąć szumowiny. Za około pół godziny należy  dodać resztę składników: marchew, pietruszkę, seler, por i czosnek wraz z łupką, . Cebule obrać i  kilka ciemnych łupek, dorzucić rosołu. Samą cebulę podzielić na pół i podpalić bezpośrednio nad gazem, po czym wrzucić do garnka. Gotować na małym ogniu około 3 godzin. Po ok. 2 godzinach doprawić.